شاید الان یه سری آدم فک کنن که من می‌خوام پُز بدم که لاتین بلدم و اینا، اما بی‌خیال ِ اونا! راستش این قضیه علتش اینه که در زبان لاتین، خیلی وقت قبل‌ها؛ یعنی در شکل ابتدائی این زبان، V رو U تلفظ می‌کردند. یعنی V رو به دو صورت می‌خوندن؛ گاهی "وی‌ی" و گاهی "اوو". اما بعداً شد این چیزی که الآن در انگلیسی هم هست. یعنی دیگه وقتی می‌خواستن "اوو" بخونن، همون U می‌نوشتن. و انگلیسی هم که از لاتین اومده؛ پس قضیه روشن شد. (من خودمم تا حالا از وقتی که کمی لاتین یاد گرفتم ، به این دبلیو فکر نکرده بودم، قبلاً فکر می‌کردم البته، اما اون‌موقع نمی‌دونستم که علتش اینه. اما حالا دوباره یادم انداختین شما با این پستتون!
۲ نظر:
براي اينكه نمي خواستن به حرف بزرگش بگن دبل وي به كوچيكه بگن دبليو مثل هميشه بزرگه به نفع كوچيكه كنار رفته و هردو شدن دبليو
شاید الان یه سری آدم فک کنن که من می‌خوام پُز بدم که لاتین بلدم و اینا، اما بی‌خیال ِ اونا!
راستش این قضیه علتش اینه که در زبان لاتین، خیلی وقت قبل‌ها؛ یعنی در شکل ابتدائی این زبان، V رو U تلفظ می‌کردند. یعنی V رو به دو صورت می‌خوندن؛ گاهی "وی‌ی" و گاهی "اوو".
اما بعداً شد این چیزی که الآن در انگلیسی هم هست. یعنی دیگه وقتی می‌خواستن "اوو" بخونن، همون U می‌نوشتن.
و انگلیسی هم که از لاتین اومده؛ پس قضیه روشن شد.
(من خودمم تا حالا از وقتی که کمی لاتین یاد گرفتم ، به این دبلیو فکر نکرده بودم، قبلاً فکر می‌کردم البته، اما اون‌موقع نمی‌دونستم که علتش اینه. اما حالا دوباره یادم انداختین شما با این پستتون!
ارسال یک نظر