۱۵ مرداد ۱۳۸۷

پيرمرد و صندلي

جنابِ آقاي پيرمرد!

من مطمئن هستم که از شما خسته‌ترم، بنابراين هيچ عذابِ وجداني از اين که روي صندلي اتوبوس نشسته‌ام و دارم کتاب‌ام را مي‌خوانم ندارم. لطفاً سعي نکنيد که مرا شرمنده کنيد.

با تشکر

۱ نظر:

ناشناس گفت...

اين يك حس مشتركه
ولي باز هم من عذاب وجدان ميگيرم